Beste Beatrijs,
Ik ben een vrouw van 32, even oud als mijn vriend met wie ik sinds zeven jaar een relatie heb. We wonen nu vier jaar samen en werken allebei fulltime. Momenteel maken we op relationeel gebied een moeilijke tijd door, maar we willen er allebei voor vechten. In tegenstelling tot mijn vriend heb ik nooit van mijn leven een kinderwens gehad. Buiten het feit dat ik erg bang ben voor de veranderingen en de onzekerheid die een kind met zich meebrengt houd ik gewoon niet van kinderen. Ik heb er niets mee, zeker niet voor mezelf. Uiteraard wisten we dat al van elkaar sinds het begin van onze relatie, maar het verschil leek toen niet erg belangrijk. Voor mijn vriend ligt dat nu anders. Hij zou graag vader worden en hij wil dat ik me op z’n minst openstel voor de gedachte aan kinderen: erover praten met mensen die ze wel hebben gekregen, boeken erover lezen en internet afstruinen. Diep van binnen weet ik dat mijn mening toch niet zal veranderen. Hij kan mij niet dwingen en ik kan hem zijn kinderwens niet ontnemen. Heeft het dan eigenlijk wel zin om nog voor onze relatie te vechten?
Ik wil geen moeder worden
Beste Ik wil geen moeder worden,
Wel of geen kinderen willen is iets wat uw gevoel u ingeeft. Geen enkele informatie van buiten kan daar iets aan veranderen. Praten met mensen, boeken of internetartikelen lezen om u te oriënteren op de voor- en nadelen van het moederschap heeft geen enkele zin. U wil het wel of u wilt het niet, daar heeft niemand invloed op. Ook uw vriend niet.
Als u zeker weet dat u geen kinderen wil, dan moet dat het uitgangspunt zijn om tot een toekomstperspectief voor uw relatie te komen. Deel uw vriend dit mee, want het is belangrijk dat hij geen valse hoop koestert. Zeg erbij dat u helemaal geen zin hebt om uzelf theoretisch bij te scholen in het onderwerp ‘moederschap’ omdat u de kans buitengewoon gering acht dat u van mening zult veranderen. Uw vriend moet zijn streven opgeven dat hij samen met u kinderen zal krijgen. Vervolgens kunt u samen bekijken of de relatie nog zin heeft. Uw vriend kan misschien beter een vrouw gaan zoeken die wel kinderen wil (er lopen er genoeg rond). En u zult waarschijnlijk beter af zijn met een man die geen vader wil worden. Deze kwestie is te belangrijk om een partner in terwille te zijn.
Wauw, vond ik maar een vrouw die geen kinderen wil! Ik ben een 44-jarige man, en heb al 6 jaar een relatie met een 9 jaar jongere vrouw. Alles prima, behalve die kinderen. Telkens weer val ik op vrouwen die kinderen willen! Waar zitten die andere?
Vrouwen van m’n eigen leeftijd interesseren mij echter niet, meestal al te veel bagage of kinderen!
‘Vrouwen van mn eigen leeftijd interesseren mij echter niet’… Mag ik even een teiltje, Luigi? En begrijp ik het nou goed? Biedt u hier aan om uw jongere vrouw waarmee u zo’n ‘prima’ relatie heeft pardoes in te ruilen voor een ander die geen kinderwens heeft? Pfff, laat dat teiltje maar zitten. Doet u mij maar een hele, hele, héle grote teil, Luigi.
ik heb geen kinderen, wil ze echt heel graag al vanaf m’n 20ste.
ik ben 10 jaar heel meegaand geweest in een huwelijk waarin mijn vrouw niet eens sex wilde , laat staan met kinderen bezig was. Daarna getrouwd geweest zelfs met een vrouw met drie kinderen, ik heb ze mee opgevoed zelfs gedurende 20 jaar.
Nu weer gescheiden omdat ik nog steeds op de laatste plaats kwam, je hoort er niet bij, pa staan vooraan als puntje bij paaltje komt. De kinderen van iemand anders vervangen de kinderwens van jezelf NOOIT.
ben nu 55 en kan het verder wel schudden !!
Raar hè, dat al die problemen gaan over vrouwen die graag kinderen willen, die ben ik nooit tegengekomen !!
m’n tweede vrouw liet zich steriliseren “om van mijn gezeik af te zijn” einde citaat
Soms verandert kennis wel degelijk je gevoel! Wat je weet beinvloed hoe je denkt, en hoe je denkt beïnvloed wat je erover voelt. Wees uw vriend dus terwille en lees wat hij je vraagt. Mocht dit inderdaad geen effect hebben, is er ook geen reden het niet te doen.