Beste Beatrijs,
Mijn vriendin en ik wonen in een mooie straat in Amsterdam-Zuid, waar je moet betalen om je auto te kunnen parkeren. We hebben verschil van mening over de vraag wie er moet opdraaien voor de parkeerkosten van onze gasten: zijzelf, of wij als gastvrouw en -heer. Mijn vriendin betrekt de stelling: onze gastvrijheid begint bij de voordeur. Wij betalen toch ook niet, zo redeneert zij, voor de benzinekosten van onze visite, of voor het treinkaartje en/of strippenkaart van het bezoek dat per openbaar vervoer naar ons toekomt?
Ik sta op het standpunt dat wij onze bezoekers niet hoeven te laten boeten voor het feit dat wij ervoor gekozen hebben in een van de gewilde buurten van Amsterdam te gaan wonen, waar de parkeertarieven pittig zijn. Ze kunnen me trouwens nauwelijks pittig genoeg zijn, want dankzij het parkeerbeheer is de overlast teruggedrongen en kunnen wij onze kampeerauto (we hebben geen gewone auto) in de zomer makkelijk voor de deur kwijt.
We hebben een wat lafhartig compromis gevonden: op een kastje in de hal van onze woning staat een potje met euro-muntstukken voor de parkeermeter, waaruit onze gasten naar believen kunnen putten. Maar het is lafhartig omdat onze goede vrienden die regelmatig over de vloer komen er geen gebruik van wensen te maken – ik denk uit beleefdheid – tenzij om te wisselen, terwijl de incidentele bezoekers er pas na binnenkomst, als ze zelf de parkeerautomaat al gevoed hebben, achterkomen dat wij zo’n potje hebben. Wilt u in deze principiële zaak een uitspraak doen?
Wie vult de parkeerautomaat?
Beste Wie vult,
Uw vriendin heeft gelijk met haar strippenkaart/treinkaartje/benzine-analogie. U bent uw vrienden en familieleden niets verplicht in de kosten die zij maken om van uw gastvrijheid te genieten. Als zij, op weg naar u toe, een boete oplopen wegens te hard rijden is dat niet uw verantwoordelijkheid. Als u in Parijs zou wonen, en enkele vrienden namen de TGV om bij u te komen logeren, dan begint uw gastvrijheid ook bij de voordeur. Er is geen verschil. Dat potje bij de voordeur is wel handig. Mensen hebben vaak niet genoeg kleingeld bij zich. Het siert u dat u deze munten dan uitdeelt en geen briefjes retour wilt. Dat valt onder ‘hartelijkheid die onder vrienden gebruikelijk is’. Maar alleen als ze erom vragen – niet bij wijze van standaardkorting op de bezoekerskosten (zoals je in sommige winkelcentra je parkeerkaart van de garage kunt laten afstempelen nadat je een bon van een net gedane aankoop hebt overlegd, zodat je geen parkeergeld hoeft te betalen).
Die enorme uitzichtbeperkende en lichtopslorpende kampeerauto voor de deur trouwens, klagen de parterre-wonende buren daar niet over?
0 reacties
Blijf op de hoogte, abonneer je op de RSS feed voor reacties op dit artikel.