Beste Beatrijs,
Onze drie kinderen zijn iets te vrij opgevoed, een fout die wij als ouders willen herstellen voor het mogelijk te laat is. Wij hebben hen niet willen afremmen met al te veel huisregels en sancties, in de hoop dat zij er betere mensen op zouden worden, maar het tegendeel is eerder waar: onze oudste zoon (9 jaar) is een fervent winkeldiefje, die er goed genoeg in is om van deze ‘sport’ zijn carrière te maken. Onze dochter is een dwingeland, die haar beide ouders met haar grote mond de baas is, terwijl ze nog maar zeven jaar is! Al met al hebben ze beiden geen beste invloed op onze jongste zoon (vier jaar) die op zijn eigen wijze vooral zijn moeder dagelijks tot wanhoop drijft. Praten hebben wij nu lang genoeg geprobeerd en dat lijkt een gepasseerd station. Het is nu tijd voor actie, die onze kinderen ervan overtuigt dat zij naar hun ouders dienen te luisteren. Wat raadt u ons aan? Hoe krijgen wij de kinderen weer in het gareel?
Onmachtige vader
Beste Onmachtige vader,
U wilde uw kinderen niet beknotten met teveel regels en u heeft precies het omgekeerde bereikt van wat u voor ogen stond. In plaats van ‘betere mensen’ zijn uw kinderen vervelende ettertjes die hun eigen onbeheerste gang gaan en zich niets aan u gelegen laten liggen. Het recept is duidelijk: stel regels in! Het hoeven er niet eens veel te zijn. Eigenlijk is één regel genoeg: ouders zijn de baas, niet als het om details gaat, maar wel op de hoofdlijnen.
Wees gewaarschuwd dat dit een gigantische omschakeling vereist. Als u zo lang over zich heen hebt laten lopen, dan krijgt u dat niet een, twee, drie rechtgebreid. Toch moet het. Voor uw eigen welbevinden, maar zeker ook voor dat van uw kinderen. Nu al is door uw laksheid de oudste op het criminele pad beland. Een negenjarige is te jong om op eigen houtje winkels af te schuimen. Verbied dat voor de komende twee jaar. Hij mag hoogstens met afgepast geld voor u een boodschap gaan doen. Als u weer merkt dat hij gestolen heeft, gaat u met hem terug naar de winkel, waar hij het gestolene terug moet geven of de schade vergoeden, en zijn excuses moet maken.
U moet de kinderen ervan doordringen dat voor hen normaal gedrag als een grote mond geven, schelden, dingen kapot maken, driftbuien, maar ook liegen en stelen onacceptabel is. De sancties zijn een probleem. Ga ze niet slaan. Dat geeft het slechte voorbeeld en lokt alleen maar meer agressie uit. Gunsten inhouden is een mogelijkheid. Reduceer tv- en computertijd bij zware regelovertreding. Ga niet met hen in discussie, behalve om vriendelijk doch dringend te herhalen hoe u het hebben wilt. Sluit ze op in hun kamer bij woedeaanvallen. Maar het belangrijkste is: corrigeer hen onmiddellijk, wanneer er iets mis gaat. U moet er dus voortdurend bovenop zitten. Waakzaamheid vooraf is beter dan straffen achteraf. U heeft er negen jaar lang een zootje van gemaakt. Al die verloren tijd moet worden ingehaald. Uw kinderen zullen niet weten wat hen overkomt. Bereid u voor op een ongelooflijk zware klus. Zo zwaar dat u wel wat professionele hulp kunt gebruiken. Tegenwoordig zijn er allerlei cursussen opvoedingsondersteuning. Ga u als een ouder gedragen; ook uw kinderen zullen dat tezijnertijd waarderen.
@ Onmachitige vader – hoe naief kan je zijn om anno 2015 je kinderen op te voeden zonder grenzen.
Het spijt me, maar ergens doet het mij een plezier dat u daar nu de vruchten van plukt. Per slot van rekening heeft uw hele omgeving ook 9 jaar van uw dierbare kroost moeten “genieten” en slikken.
Beter ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald… chapeau papa. Hopelijk volgen vele ouders die hun kinderen als ‘kleine godjes’ behandelen uw voorbeeld.