Beste Beatrijs,
Een goede vriendin van mij (28) is indrukwekkend makkelijk. Ik waardeer dat zeer, bijvoorbeeld als zij bij mij op bezoek is en zelf thee zet of snel even een handje meehelpt bij de voorbereidingen voor het eten. Maar soms vind ik haar in haar ongedwongenheid te ver gaan. Zo gebeurde het dat we samen op een terrasje zaten en zij – genietend van het moment – haar benen op een andere stoel legde. Ik vond dat erg onbeschoft, maar heb er niets van gezegd. Ik wou ook geen burgerlijke indruk maken door haar erop te wijzen dat dit niet kon. Toen de ober dat wél deed simpel door een gebaartje te maken, week zij ook onmiddellijk. Laatst deed zij het weer: bij mij thuis legde ze haar benen op mijn salontafel. Wat moet je daarvan zeggen! Hoe kan ik haar erop attenderen dat ik dat niet gepast vind?
Vriendin doet of ze thuis is
Beste Vriendin doet,
Als uw vriendin zo gemakkelijk in de omgang is, dan kunt u ook heel makkelijk tegen haar zeggen: ‘Wil je alsjeblieft je benen niet op mijn salontafel leggen?’ Het voordeel van makkelijke mensen is dat ze niet snel aangebrand zijn. Mocht ze verbaasd ‘Hoezo?’ vragen, dan kunt u zeggen dat u het niet prettig vindt om tegen de onderkant van haar schoenen aan te kijken, of dat u liever geen schoenen op tafel ziet. Maar gezien de snelheid waarmee ze de wenk van de ober volgde, weet ze heel goed dat dit geen bon ton is. Ze was het alleen maar even vergeten – ze zal dus geen gepikeerde waarom-vragen gaan stellen, maar ijlings aan uw verzoek voldoen onder het mompelen van: ‘Ja natuurlijk, sorry!’.
0 reacties
Blijf op de hoogte, abonneer je op de RSS feed voor reacties op dit artikel.