Genegeerd door collega

Beste Beatrijs,

De laatste weken valt het me op dat een collega van mij, niet een meerdere, mij bewust niet aankijkt. Je voelt het als iemand nadrukkelijk de andere kant opkijkt. Vorige week kwam ik haar op de trap tegen. Ze had een ‘raadselachtige’ glimlach rond haar mond en keek geïnteresseerd naar datgene wat zich rechts van haar bevond, terwijl ik links voorbij liep. Nu moet ik erbij zeggen dat ik beslist overgevoelig ben voor dit soort non-verbaal gedrag. Ik werk in een zogenaamde staffunctie en kan uit dien hoofde met haar te maken hebben. Wat is wijsheid in deze om te doen?

Genegeerd

Beste Genegeerd,

U vermoedt dat uw collega ergens gepikeerd over is, maar u houdt er rekening mee dat er niets aan de hand is. In zo’n situatie is non-verbale communicatie een te dubbelzinnige graadmeter. Wat een geluk dat er ook nog woorden bestaan. U schrijft dat u vanuit uw functie met haar te maken kunt hebben. Regel het zo dat u inderdaad met haar te maken hebt, zonder anderen erbij. Loop haar kamer binnen en vraag om iets zakelijks (een puntenslijper, een dossier, haar deskundige commentaar). Als ze normaal en vriendelijk reageert, vervliegt uw bange onzekerheid. Als ze doorgaat met kilte verspreiden en oogcontact vermijden, dan zegt u onschuldig: ‘Sorry, maar ik heb het gevoel dat je niet naar me wil luisteren. Heb ik iets misdaan?’ Dat hele erge zal dan wel op tafel komen.