Bellen in gezelschap

© Sjoerd van der Zee

Een schoonzuster van mij is zeer hartelijk, vriendelijk, gastvrij en zorgzaam. Helaas heeft ze de gewoonte te telefoneren, terwijl ze in gezelschap zit, bijvoorbeeld in de kring rond de tafel. Volgens mij moet je je even uit het gezelschap terugtrekken en niet iedereen laten meeluisteren. In haar eigen huis kan ik er moeilijk iets van zeggen, maar het gebeurt ook als zij bij ons te gast is. Zij heeft altijd haar mobieltje paraat. Ik wilde er tot nu toe niets van zeggen en subtiele wenken worden niet begrepen. Mijn schoonzuster beschikt namelijk over gevoelige tenen en heeft nogal neiging op te vliegen. Heb ik fossiele opvattingen als ik me stoor aan haar gebel?

Haar mobiel staat altijd aan

Beste Haar mobiel,

Uw ideeën over telefoonetiquette zijn zeker niet fossiel, maar wel deels generatiegebonden. Mensen onder de 35 gaan minder strikt om met mobiel telefoneren dan ouderen. Hoewel de veertigers, vijftigers die in het openbaar vervoer of in restaurants hun werkgerelateerde onzin op topvolume door hun mobieltjes schetteren ook niet moeten worden onderschat. Maar uw vraag gaat over telefoneren in een sociale context. Daarvoor luidde de regel altijd: dat doet men niet. Je onderbreekt geen lopende conversatie met een bezoeker om met een derde telefonisch kletspraatjes te gaan uitwisselen.

Voor jongeren ligt dit anders. Zij hebben hun mobiel altijd bij zich en hij staat altijd aan. Het is een verlengstuk van zichzelf, waar hun identiteit mee is gemoeid. Zij hebben vaak niet eens meer een vaste telefoon. Zonder hun mobiel bestaan zij niet. Ze vinden het ook helemaal geen etiquetteschennis om onder sociale omstandigheden te bellen of te worden gebeld. Toch zijn er situaties voorstelbaar, waarin zelfs jongeren zich wel degelijk ergeren. Het onderbreken van romantische tête-à-têtes omdat iemand z’n nieuwsgierigheid naar een binnenkomend sms’je niet kan bedwingen valt bijvoorbeeld meestal niet goed bij degene die levend en wel erbij zit. Je kunt dat ding ook wel eens afzetten tenslotte.

Ook al zou uw schoonzuster bij de jongeren horen, het is nog steeds niet gepast om in een kring van familieleden met anderen te gaan zitten bellen. Dit is meer iets voor op een jongerenhangplek. Haar vragen om dit gedrag te staken is waarschijnlijk haar overvragen. Maar een vriendelijk verzoek om zich onder het bellen van het gezelschap te verwijderen (‘Kind, ga even naar een andere kamer / de gang / de keuken met je telefoon, dat is veel rustiger voor jou en voor ons’) zal toch niet tot een driftaanval leiden? De eerste zin van uw brief geeft in ieder geval goede hoop dat zij zich wel íets aan u gelegen zal laten liggen.