Beste Beatrijs,
Vorig jaar zijn vrienden van ons gescheiden na een huwelijk van meer dan 25 jaar. We kennen elkaar al van voor hun huwelijk. De vriendschap was soms wat hechter, soms wat minder hecht. De laatste jaren, nadat onze kinderen zelfstandig werden, spraken we een paar keer per jaar af om samen te eten of iets cultureels te ondernemen. Meestal heel gezellig, over en weer het wel en wee van elkaar en de familie delend. Na de scheiding (hij bleek een vriendin te hebben, iets wat zij begrijpelijk genoeg niet kon accepteren) verliep het contact niet meer vanzelfsprekend maar stroef. Ik kreeg het gevoel dat mijn vriendin van mij verwachtte dat ik partij voor haar zou kiezen. Hoewel ik haar wrok tegen haar ex goed begrijp, betekent dat voor mij niet dat ik het contact met haar ex moet verbreken. Toen hij mijn man en mij uitnodigde voor een feestje, zijn we erheen geweest. Ook is hij inmiddels een keer met zijn vriendin bij ons geweest. Mijn vriendin wordt binnenkort 50 jaar. Via een andere vriendin hoorde ik dat ik niet ben uitgenodigd. Ik vermoed dat het komt doordat ik contact heb met haar ex. Wat kan ik doen om de vriendschap met haar te reddden of moet ik de situatie maar laten voor wat die is?
Afgedankt
Beste Afgedankt,
Deze vriendschap is voorbij, denk ik. Een scheiding na 25 jaar huwelijk is niet niks. Dat slaat doorgaans verschikkelijke wonden en al helemaal wanneer de man van het ene in het andere warme bedje rolt, terwijl de vrouw alleen achterblijft. U zegt dat de contacten die u met uw vriendin had na haar scheiding stroef verliepen. Dat woord gebruikt u niet wanneer u het hebt over uw omgang met haar ex. U hebt het verliefde stel zelfs bij u thuis uitgenodigd! Dat zal een gezellig avondje zijn geweest! De situatie is voor uw vriendin volkomen duidelijk: u hecht meer waarde aan omgang met haar ex en zijn nieuwe vlam dan aan omgang met haar. Zij zal zich in de steek gelaten voelen. Geen wonder dat zij u niet voor haar 50ste verjaardag heeft uitgenodigd. Bij hoogoplopende scheidingen (en de meeste scheidingen na 25 jaar huwelijk verlopen niet erg gemoedelijk) valt de vriendenkring onvermijdelijk uiteen in twee kampen. Sommigen tonen zich loyaal met de ene ex, anderen met de andere ex. Het is in de praktijk onmogelijk met beide exen een even hartelijke verhouding als vanouds te onderhouden. U kunt wel doen alsof er wat u betreft niets is gebeurd, maar er is wel degelijk iets ingrijpends gebeurd. Ook al wilde u dat niet, u blijkt toch te hebben gekozen.
Dat is mij ook overkomen, mijn vriendin die ik meer dan 30 jaar gekend heb, hecht meer waarde aan omgang met mijn ex dan aan omgang met mij. Zij lijkt niet te kunnen begrijpen dat omgang met hem betekent dat ik eigenlijk niet meer met haar kan omgaan. Natuurlijk heeft ze alle recht om te bepalen met wie zij om wil gaan. Maar ik kan niet meer met haar omgaan. Het zou een oppervlakkig contact worden, omdat we niet meer vertrouwelijk kunnen zijn en dat kan ik niet met iemand met wie ooit een intensieve vriendschap had.
Het is ook ontzettend naar als vrienden, met wie je ooit heel intiem bent geweest, na een (pijnlijke) relatiebreuk blijven omgaan met je ex. Hoewel het waarschijnlijk niet jouw intentie is geweest, zal het voor jouw vriendin gevoeld hebben alsof je partij hebt gekozen, en niet voor haar. Ik ben ook eens zo aan de kant gezet en toen mijn vrienden met mijn ex bleven omgaan, gaf het mij het gevoel alsof het voor hen oké is dat mensen zo met elkaar omgaan, en dat het voor mij niet oké was om daar lang boos en verdrietig over te zijn. Dat is funest voor het vertrouwen en de intimiteit in een vriendschap.
Ik weet dat deze vrienden niet de intentie hebben gehad om mij te kwetsen en dat veel van hen oprecht denken dat ze geen partij hebben gekozen. Ze doen ook nog steeds hun best om mij bij hun activiteiten te betrekken. Maar voor mij zijn onze wegen inmiddels gescheiden – ik bedank voor hun uitnodigingen en ik zoek mijn heil bij mensen die mij wel gedurende het hele proces gesteund hebben. Ik denk dat jouw vriendin dat ook gedaan heeft.