Beste Beatrijs,
Ik heb een heerlijk beschut en zonnig dakterras. Op zondagochtend mag ik daar graag uitgebreid ontbijten en de kranten lezen. Helaas grenst mijn terras pal aan de slaapkamer van (mij verder onbekende) buren, die blijkbaar gelukkig getrouwd zijn en van hele lange, luidruchtige vrijpartijen houden met het raam open. De geluidsoverlast verpest mijn zondagochtenden en meestal vlucht ik gegeneerd met de kranten weer naar binnen. Hoe kan ik er op een nette manier voor zorgen dat ik de komende zomer van mijn terras kan genieten?
Zonloos
Beste Zonloos,
Zo’n tachtig jaar geleden slaagde de behaviorist James Watson erin het jongetje Albert te voorzien van een hardnekkige fobie voor witte pluizige dieren. Elke keer als de peuter zijn handen uitstrekte naar een aaibare, witte laboratoriumrat, liet Watson een gemene sirene afgaan, waar kleine Albert zich rot van schrok. Moderne psychologen zouden dit experiment op ethische gronden verwerpen. Als u kwaad wilde, zou u het zondagochtend-exhibitionisme van uw buren kunnen bestrijden met telkens dezelfde onaangename geluiden, zoals de Vogeltjesdans of de Radetzkymars op topvolume. Dat zou hun de lust benemen. Maar u bent er niet op uit de buren te pesten. U wilt uzelf beschermen. Zodra het eerste gekreun opstijgt, zet u dus mooie muziek op. Het hoeft niet eens keihard. Vanuit uw kamer golft La Traviata over het terras. Ook Phil Spectors ‘wall of sound’ is heel geschikt. Aan sommige geluiden valt alleen te ontkomen door ze te verdrinken in andere geluiden.
0 reacties
Blijf op de hoogte, abonneer je op de RSS feed voor reacties op dit artikel.