Lastige dochter

Beste Beatrijs,

Mijn dochter (ik ben gescheiden) is af en toe zo lastig en niet te hanteren. Zij is 18 jaar en denkt alles wel alleen te kunnen en te weten. Zij heeft mij, zo voel ik het in ieder geval, helemaal niet meer nodig en ze doet net alsof ik niet besta. Natuurlijk ben ik heel trots op haar, want ze heeft haar gymnasium-diploma mooi op zak en studeert geneeskunde, dus dat komt wel goed met haar. Maar ik weet niet hoe ik moet omgaan met de ontzettende botsingen die zeer regelmatig voorkomen. Ze stond bij mij altijd op de eerste plaats, maar ze neemt steeds meer afstand. Ik ben zelfs blij als zij niet naar huis komt en bij haar vriend is, dat is toch niet normaal voor een moeder. Vriendelijkheid, lief zijn voor elkaar, oog hebben voor elkaar, warmte naar elkaar toe, dit alles zou ik heel graag ooit eens bij haar terug zien. In deze sfeer heb ik geprobeerd haar op te voeden.

Gekweld door afstandelijke dochter

Beste Gekweld door,

Uw dochter moet als de bliksem het huis uit en op eigen benen gaan staan. Een 18-jarige is aan haar vrijheid toe en moet leren om voor zichzelf te zorgen. Belangstelling, warmte en lief zijn voor je moeder is in deze levensfase het laatste wat zij aan haar hoofd heeft. Zij moet zich losmaken. De verhouding wordt anders. In zekere zin gelijkwaardiger, omdat zij haar eigen leven moet leiden, en u het uwe. Zonder elkaar dus, behalve natuurlijk voor weekend- of andere bezoekjes en telefooncontact. Als u geen eigen leven hebt, moet u er een opbouwen.

U hoeft zich geen zorgen te maken dat uw dochter uit uw leven verdwijnt. Als de verstandhouding goed was, dan zet zich dat voort. Warmte en aardigheid komen weer terug, wannneer uw dochter zelf kinderen krijgt. Maar dat kan nog even duren.

Mocht uw dochter overwegen bij haar vriendje in te trekken, bezweer haar dan uit alle macht om dat niet te doen. Dat zou betekenen dat ze de ene afhankelijkheid voor de andere inruilt en ze heeft zelfstandigheid nodig.