Beste Beatrijs,
Wat ik mis in het dagelijks leven is wellevendheid: de kleine attenties die het leven veraangenamen. Dingen prettig maken voor je medeburger door positieve aandacht te geven aan wat er om je heen gebeurt. Botheid is tegenwoordig bijna de normale gang van zaken – het lijkt wel of mensen niet aardig meer durven te zijn.
Verdwenen beleefdheid
Beste Verdwenen beleefdheid,
Mensen zijn niet onbeleefder dan vroeger. Ook niet beleefder trouwens. Vriendelijkheid voor onbekenden is algemeen verspreid gedrag, tenzij de omstandigheden heel erg tegen zitten: extreme drukte, schaarste aan hulp- en levensmiddelen, waardoor bijvoorbeeld hamsteren of voordringen toeneemt – dan zal het eigenbelang zich laten gelden. Maar onder normale omstandigheden, zullen mensen zich normaal oftewel beleefd en vriendelijk gedragen. De beste manier om positieve aandacht van medeburgers te krijgen is om zelf positieve aandacht te schenken. Als u aardig en vriendelijk bent voor anderen, zullen zij dat ook voor u zijn.
Ik ben benieuwd naar iets specifiekers: wordt er bijvoorbeeld winkelpersoneel o.i.d. bedoeld? Mijn ervaring is dat je vriendelijkheid of een grapje gelukkig meestal wel retour krijgt.
Of dat veel mensen een korter lontje of helemaal geen lontje meer lijken te hebben? ?
Ik ben het wel eens met verdwenen beleefdheid. Daarom zijn we naar België verhuisd. Hier zijn de mensen heel vriendelijk.
Wat een vreemde beschouwing. Heel veel mensen plegen zich helemaal niet beleefd te gedragen. Hoe vaak wordt er niet gezegd: respect moet je verdienen. Nee, dat is niet waar. Elkaar respecteren is het uitgangspunt, maar je kan met je gedrag wel het respect voor je om zeep helpen. Overigens betekent respecteren niet bewonderen of iets dergelijks.
Voor degenen die het wèl doen: ze volgen de beleefdheidsregels van hun eigen sociale omgeving(en) en dat kan hard botsen met andere sociale groepen. Kijk maar op forums naar topics als Wat vind jij heel vies gedrag en Wat vind jij ongemanierd. Er zijn mensen die met de handen eten vies vinden, basta. Er wordt niet gekeken of er dan netjes gegeten wordt of echt vies met graaien en scheuren en pulken etc. Met mes en vork kan je ook vies rond prakken en hakken etc.
Ik vind het ontzettend leuk (als ik er tijd voor krijg en ruimte) om letterlijk voor de medemens een attentie maken.
Ik hang ergens een leuk briefje op, gooi bij mensen een (verpakt) koekje door de deur met een lief briefje en/of schrijf algemene kaarten met kerstwensen en laat die achter bij winkels of op bankjes, in stationshallen enzovoorts.
Ik heb rond 5 december op het station allerlei mini-cadeautjes verstopt (dingen die ik al had en wegdeed) met een gedichtje, voor de mensen die uit de trein kwamen. Losse kaartjes in de trein, met een tekening en ‘fijne dag’, expres kleingeld in een automaat laten liggen of bij een basisschool op de stoep en gazomaardoor.
Over het algemeen geniet ik ervan. Het meeste doe ik anoniem, omdat op deze manier eventuele negatieve reacties niet naar mij gericht zijn.
De momenten waarop ik herkenbaar een goede daad doe, leiden soms tot leuke momenten en soms tot ongemak, omdat veel mensen de boel niet (meer) vertrouwen.
Ik heb ooit een BOA een pak stroopwafels aangeboden (in een gekke bui van medemenslievendheid) en die heeft me de huid volgescholden, omdat hij bang was dat het een hinderlaag was en ik hem iets wilde aandoen.
Wacht gewoon eventjes af en dan komt het vanzelf. En het is anders altijd leuk om zelf de persoon te worden die u mist in de samenleving. Haal ergens wat gratis (Paas)kaarten vandaan, beschrijf ze voor ‘een onbekende’ met de beste wensen en leg ze tijdens een ritje ongezien in de bus of trein neer. Of in een bibliotheekboek, of op een tafeltje in een café. Veel plezier!
Dus, basically: wir goed doet, goed ontmoet. Of: je oogst wat je zaait. En eerst het vreten (of het wc-papier, wie zich dat nog heugen kan) en dan de moraal.
Mijn ervaringen zijn juist het tegenovergestelde: ik zie iedere dag fijne situaties van vriendelijkheid en wellevendheid: iemand voor laten gaan in de kassarij (vooral bij kinderen doe ik dit), een muzikant op straat die in de vrieskou staat te spelen, krijgt geld, eten, drinken, een buurvrouw met veel zware tassen helpen, een buurtkastje vullen enz. Een betere wereld begint vooral bij jezelf. Vriendelijkheid kost geen geld.