Beste Beatrijs,
Onlangs ging ik (vrouw, 88 jaar) na een wandeling op een terras een cappuccino drinken. Het was druk, maar ik vond een lege stoel en genoot van de zon, de vrijheid en het carillon dat speelde. Opeens werd ik op mijn schouder getikt en een vrij jonge vrouw zei: ‘Wat bent u nog een mooie, goedverzorgde vrouw! Wat leuk dat u dit nog doet op uw leeftijd!’ en weidde vervolgens uit over haar eigen moeder, helaas overleden enzovoort. ‘Mijn vriendin en ik zagen u zitten, en … (babbel, babbel).’ U denkt misschien dat ik me gevleid voelde door het compliment, maar ik voelde me behoorlijk gepikeerd. Ten eerste was ik mij niet bewust van ‘mijn leeftijd’ en ten tweede begreep ik dat ik kennelijk iets bijzonders deed door mezelf op een terras te vertonen. Bij navraag in mijn omgeving zeiden sommige leeftijdgenoten: ‘Voor geen goud ga ik alleen op een terras zitten.’ Ik ben aardig gebleven tegen de vrouw die mij aansprak, maar wat zou u mij (en haar) adviseren?
Dubieuze complimenten
Beste Dubieuze complimenten,
Wat deze vrouw tegen u zei is geen compliment, maar een regelrechte belediging. Wie een oudere dame die zich in de horeca of waar dan ook met haar eigen zaken zit te bemoeien toevoegt hoe geweldig het is dat zij ‘nog’ dit of dat doet saboteert de eigen loftuiting. Daar komt bij dat mensen tegen een man van 88 nooit zoiets zouden zeggen. Het uitspreken van het woordje ‘nog’ tegen ouderen zou taboe moeten zijn. Elk mogelijk complimenteus tintje aan de opmerking wordt aldus onmiddellijk te niet gedaan. Ook al is het niet de bedoeling van spreker, de relativering verandert een compliment onontkoombaar in een diskwalificatie.
Niemand wordt blij van een compliment met het woordje ‘nog’ erin.
Als dit u weer eens overkomt, raad ik u aan om zakelijk te reageren in de trant van: ‘Sta mij toe om bezwaar aan te tekenen tegen het woordje “nog”. Dit geeft mij het griezelige gevoel dat ik met een been in het graf sta.’ Er is geen compliment te bedenken, waarin het woord ‘nog’ figureert zonder dat het iets pijnlijks krijgt. U zou degenen die zo tegen u spreken kunnen suggereren om zich af te vragen of zij zelf blij zouden worden van een compliment met ‘nog’ erin: ‘Wat goed dat je ‘nog’ promotie hebt kunnen maken/ ‘nog’ een nieuwe geliefde hebt gevonden!’ Als mensen beseffen dat ze ouderen hiermee in het afgeschreven hoekje plaatsen in plaats van een opsteker geven, zullen ze ‘nog’ voortaan vermijden.
Ik ben 72 en als iemand tegen mij zou zeggen dat het goed is dat ik iets nog doe, bijvoorbeeld een lange wandeling maken of fluit spelen in de muziekvereniging of sporten of wat dan ook dan zou ik dat wel als een compliment opvatten. Ik zou verheugd reageren met: ‘Ja fijn dat dat nog gaat’. Ik ben me er zeer van bewust dat ik steeds meer dingen niet meer kan en ik ben blij met alles wat nog goed gaat. Ik kan die jonge vrouw ook heel goed begrijpen want ik heb ook moeite met mensen die er veel ouder uitzien dan ze zijn en zich niet meer goed verzorgen of leuk kleden en niet meer actief zijn terwijl dat nog best zou kunnen.
Tja……
Ik vind het allemaal niet zo dramatisch beledigend hoor.
Meestal zijn dit soort opmerkingen bemoedigend, motiverend en eigenlijk best wel aardig.
Zelfs met “nog” erin.
Tjonge, u kunt overal wel over vallen. Het is vast als een compliment bedoeld. Tenminste, zo lees ik het. Het is minder leuk als u wordt genegeerd. Geniet van de welgemeende hartelijkheid en wordt geen “oude zeur” die op alle slakken zout legt.
Heel raar dit soort opmerkingen, had er laatst ook een. Een vrouw komt collecteren en ik (vrouw van in de 60 met grijs haar) scan de qr code. Die vrouw was helemaal laaiend enthousiast dat ik dat op mijn leeftijd kon. Ik was helemaal perplex en stamelde dat ik er wat oud uit zie voor mijn leeftijd waarop ze beschaamd wegbeende. Ik zie er ook erg oud uit maar dat zegt niets over iemands digitale vaardigheden. Pfff
Tjonge, het is tegewoordig al gauw alsof je een ander wat aandoet, en dat nog wel met een aardig bedoeld compliment. Daarbij komt, dat het in zo’n geval niet eens allemaal om die dame in kwestie draait. Had ik (47) die opmerking gemaakt, dan zit daar ook een element van bewondering in, de wens en hoop dat ikzelf dit ook ‘nog’ steeds kan als ik die leeftijd heb, en als mij dat is gegeven. Laat mevrouw blij zijn dat ze als voorbeeld dient voor de generaties na haar, die ook nog eens niet al te rooskleurige tiijden tegemoet gaan.
in een rolstoel vinden wildvreemden ook veel vaardigheden razend knap. Irritant, beledigend, betuttelend en je zit er totaal niet op de wachten. Maar…goedbedoeld. Vriendelijk een knikje en een lachje is meestal de kortste afhandeling is mijn ervaring.