Beste Beatrijs,
Ik ben een gescheiden vader en heb met mijn ex-vrouw co-ouderschap voor mijn dertienjarige zoon. Hij woont de ene week bij zijn moeder en de andere week bij mij. Een paar maanden geleden heb ik een leuke vrouw leren kennen, een gescheiden moeder met twee kinderen van tien en twaalf, die bij haar wonen en hun vader eens per twee weken een weekend zien. Mijn vriendin wil graag dat ik bij haar intrek, desnoods alleen in de week dat mijn zoon bij zijn moeder is, maar ik zie niets in het samensmelten van onze gezinnen, ook niet voor de helft van de tijd. Mijn zoon zit daar niet op te wachten en zelf wil ik niet samenwonen, zolang mijn kind nog thuis woont. Ik zou zelfs het liefst willen wachten, totdat haar kinderen ook de deur uit zijn, omdat die erg brutaal zijn en nauwelijks worden gecorrigeerd door hun moeder. Ik zie mezelf in de eerste plaats als haar vriend en heb geen behoefte om andermans kinderen op te voeden, terwijl ik geen kant op kan. Is een compromis mogelijk?
Afstand inbouwen
Beste Afstand inbouwen,
Nee, ik denk niet dat er met deze tegengestelde wensen een compromis mogelijk is. U wil niet samenwonen met uw nieuwe vriendin en nog veel minder met haar kinderen, omdat u alle prioriteit aan uw zoon wil geven. Dat lijkt een heel verstandige opstelling. Meer gescheiden ouders zouden het zo moeten aanpakken! Gescheiden huishoudens aanhouden tot de kinderen het huis uit zijn is de beste manier om de verhouding met de kinderen en de nieuwe relatie goed te houden. Leg nog maar eens aan uw vriendin uit dat u dol bent op haar, maar de komende jaren niet wil samenwonen en ook niets voelt voor een extra opvoedingstaak in een samengesteld gezin met drie kinderen. Hopelijk krijgt ze begrip voor uw situatie en uw voorkeur. Samenwonen kan altijd later nog. Daar is op dit ogenblik geen haast bij.
Heel goed antwoord. Als mensen in een soortgelijke situatie dit zouden inzien zou dat voor alle betrokkenen een zegen zijn en 90% van alle problemen en ruzies kunnen voorkomen.
Ooit heb ik ergens gelezen dat een eerste huwelijk zelden strandt door problemen over de kinderen terwijl dat bij een twee huwelijk c.q. relatie vaak juist wel het geval is. Ik zou zeker niet gaan samenwonen zolang er nog kinderen opgevoed moeten worden. Ze hebben een vader die ze regelmatig zien. Als dat niet het geval was lag het misschien anders. Maar uit ervaring kan ik zeggen dat stiefouder zijn heel moeilijk is en in dit geval dus niet nodig.
Dit stel is het over hele belangrijke zaken niet eens en dat zouden ze voorlopig moeten laten rusten. Ze hebben nog maar een paar maanden een relatie en dan wil de vrouw meteen samenwonen terwijl ze twee kinderen heeft en haar kersverse vriend ook een kind heeft. Leer elkaar en ook de kinderen eerst eens wat beter kennen en onderneem af en toe gezamenlijk iets leuks. Kijk gewoon eerst eens waar deze relatie naartoe gaat, deze vrouw zet er veel teveel druk op en geeft zo de relatie weinig kans van slagen. Als alles tijd krijgt, is er kans dat er iets stabiels ontstaat waar alle betrokkenen zich goed bij voelen. Forceren werkt averechts, het is veel belangrijker dat er ruimte blijft om er een fijn geheel van te maken. Dat hoeft niet onder hetzelfde dak te zijn, maar het is ook niet zo dat dit onmogelijk is zolang de kinderen het huis niet uit zijn. Punt is dat de tijd er momenteel bij lange na niet rijp voor is, hopelijk begrijpt deze vrouw dat.
samenwonen na een paar maanden?
Prima advies. Ik denk dat deze vrouw een veel te rooskleurig beeld heeft van een samengesteld gezin. Bovendien kun je zoiets als samenwonen niet afdwingen. Eerst maar eens zien of de relatie stand houdt. De cijfers laten zien dat het bij veel samengestelde gezinnen sowieso mis gaat. https://www.ad.nl/gezin/samengesteld-gezin-geen-lang-leven-beschoren~a6bdd97ce/