Beste Beatrijs,
Ik ben één van de velen die helemaal gestoord raken van de naderende kerst. De afgelopen tien jaar heeft ons gezin (met drie drukke, jonge kinderen) het kerstdiner verzorgd. Dit is een traditie geworden, waar we niet meer onderuit komen. Mijn schoonmoeder, die sinds vijf jaar weduwe is, vindt het vanzelfsprekend dat wij deze gelegenheid voor onze rekening nemen. Ook mijn schoonbroer en zijn vrouw vinden dit de normaalste zaak van de wereld. De kosten en al het werk komen steeds op onze nek. Laatst probeerden we het voor elkaar te krijgen om een traiteur in te schakelen en de kosten te delen, maar dit voorstel werd zeer koeltjes onthaald. Daarnaast vindt mijn schoonmoeder het volkomen vanzelfsprekend om met Oud & Nieuw weer bij ons te zitten. Ze blijft dan logeren, en dan moeten we op Nieuwjaarsdag ook nog bij haar op bezoek. Mijn man ziet er ook tegen op, maar hij durft er niets over te zeggen. Misschien ben ik egoïstisch, maar ik word er knettergek van. Ik wil wel eens iets anders! Bijvoorbeeld een ontspannen feest, waar ik niet zelf de hele tijd in de keuken hoef te staan.
Gedeprimeerd door feestdagen
Beste Gedeprimeerd,
U moet wat sterker voor uw eigen belang opkomen. Ga in staking! Omdat uw bezwaren uw schoonfamilie gelden, moet u uw man opporren om een en ander recht te zetten. Hij kan tegen zijn broer en schoonzus zeggen dat zij aan de beurt zijn om de familie te ontvangen. Als die broer en z’n vrouw weigeren en ook geen hulp bij de voorbereiding of een bijdrage in de kosten aanbieden, dan gaat het hele kerstdiner niet door wat u betreft. Tien jaar sloven is genoeg. Uw schoonmoeder verdient consideratie en familiegezelligheid met Kerstmis. Dus laat haar komen. Vervolgens maakt u geen ingewikkeld kerstdiner klaar, maar een eenvoudige niets-bijzonders maaltijd, zoals u die elke dag op tafel zet. Uw drukke kinderen zullen allang blij zijn als de coquilles en de palingtimpaantjes achterwege blijven. Een vlaflip vinden ze ook heerlijk. De rest van de familie is wegens gebrek aan inzet niet welkom bij uw boerenkool met worst.
Met Oudjaar laat u schoonmoeder weer komen (nadat uw man er tevergeefs bij z’n broer op heeft aangedrongen dat zij ook eens wat met haar doen), maar u weigert beleefd op Nieuwjaar nog eens in uw schoonmoeders huis te gaan zitten. U hebt haar immers de dag tevoren al gezien? U moet iets duidelijker uw eigen wensen formuleren en daar naar handelen. Dat hoeft toch niet zo’n probleem te zijn? En het volgend jaar bespreekt u reeds in september een weekje vakantie met uw eigen gezin van Kerstmis t/m Nieuwjaar, ver weg van de schoonfamilie.
Ik heb mijn familie al jaren terug volledig vaarwel gezegd.
De beste beslissing ooit in mijn leven.
Ik ben al 25 jaar verlost van gezeik en sarcastische rotopmerkingen die mij
altijd kleineerden.
Vooral die van van mijn ex-schoonvader.
Een grote negatieve rothork.