Beste Beatrijs,
Sinds twee jaar woon ik (single vrouw van 38) in een flat waar bijna alle bewoners van Marokkaanse afkomst zijn. Zodra ik verhuisd was, kwam de een na de ander zich voorstellen. Op de trap informeren ze naar mijn wel en wee, vragen of hun kinderen niet te veel herrie maken, enzovoort. En nee, die kinderen hoor ik zelden – die zijn zelfs zo beleefd dat ik er verlegen van word. Mijn vraag gaat over gastvrijheid.
Al vanaf het begin word ik overladen met uitnodigingen om op bezoek te komen. Tijdens het Suikerfeest en andere hoogtijdagen worden de kinderen bij mij langs gestuurd met koekjes of zelfs borden met complete maaltijden. Ik vind het zo lief! Maar ik weet niet wat ik terug kan doen. Ik heb een paar keer luxe fruit gegeven en zelfs eens koekjes voor hun gebakken (iets wat ik normaal gesproken nooit doe). Maar misschien is het wel een typisch Nederlandse boekhoudersmentaliteit om meteen iets terug te geven. Ik zou liever eens spontaan iets doen, maar ik weet niet wat. Ik kan niet goed koken en ik ken hun dieetregels niet. Ik sla veel uitnodigingen af, maar dan voel ik me vervolgens óók weer onaardig. Wat zou een aardige geste zijn om mijn buren te laten zien dat ik hun vriendelijkheid en gastvrijheid enorm waardeer? Zal ik eens een bloemetje langsbrengen? Had ik met Pasen chocolade-eitjes kunnen uitdelen, of is dat ook raar? Ik ben immers niet gelovig en dat weten ze, en zij zijn niet christelijk.
Welke wederdienst?
Beste Welke wederdienst,
U hebt een goede verhouding met uw allochtone buren. Dat is iets om u over te verheugen, niet iets waarover u moet tobben. U hoeft zich niet verplicht te voelen de buren met exact gelijke munt terug te betalen. Zij nodigen u uit om mee te eten of sturen hun kinderen met lekkernijen bij u langs, maar zij wonen in gezinnen en zijn bij feesten sowieso gewend om uitgebreide maaltijden klaar te maken. Voor hen is het een kwestie van u laten delen in hun overvloed. Dat is niet een enorme investering, want dat eten maken ze toch wel klaar. Heel aardig en gastvrij van hen, houd me ten goede, maar voor u als alleenstaande ligt het bereiden van feestmalen voor buren een stuk ingewikkelder.
Toch wilt u, begrijpelijk, ook wel eens een gebaar maken. Als u zelf eens een feestje geeft voor vrienden en familie (verjaardag bijvoorbeeld), nodig de buren dan vooral ook uit. Of ze wel of niet komen doet er niet toe. Het gaat om het uitnodigen. Paaseitjes aanreiken is trouwens een prima idee. Daar zit niets religieus aan en iedereen houdt van chocola, dus dat is altijd goed. Of in Sinterklaastijd wat snoepgoed voor de kinderen. Verder zou u kunnen aanbieden om, indien nodig, de kinderen te helpen met huiswerk of werkstukken. Soms is dat voor ouders moeilijk, als ze zelf geen Nederlands onderwijs hebben gehad. Zeg hun dat de kinderen altijd een beroep op u kunnen doen. Of misschien kunt u wel eens helpen met formulieren of contacten met instanties. Als u de buren beter leert kennen, komen dat soort dingen vanzelf ter sprake. Neem dus af en toe een uitnodiging aan om bij hen thuis te komen en praat met hen over het dagelijkse leven.
Jeetje wat werd ik toch even met mijn neus op de feiten gedrukt. Zag de titel allochtone buren staan en dacht gelijk “o nee, daar zul je weer eentje hebben die niet kan wennen aan de multi-culturele samenleving van deze tijd”. Wat was ik verrast en schaamde ik me diep toen ik het “probleem” las. Ik ben zelf zo’n Marokkaanse buurvrouw en ook mijn buren worden regelmatig ongevraagd geconfronteerd met mijn gastvrijheid. Dit heb ik van huis uit meegekregen. Ik heb er nooit bij stilgestaan dat zij zich misschien verplicht voelen om iets terug te doen.
Vind de oplossingen van Beatrijs heel nuttig. Vooral inderdaad bij mensen die de taal niet goed spreken is hulp met papierwerk erg welkom. Maar verder, weet ik uit ervaring dat Marokkanen niet van je verwachten dat je er iets voor terugdoet. Ze doen het namelijk niet voor, maar voor zichzelf. Dat klinkt misschien raar, maar vanuit geloofsoogpunt is gastvrijheid een must. En daarnaast geeft het ook gewoon een lekker gevoel!
Geniet dus van alles wat je geboden wordt, heb je een keer geen zin geef dat dan ook eerlijk aan. En maak je er verder niet druk om :)