Beste Beatrijs,
Ik ben een meisje van 19 jaar en relatief klein, net onder de 1.60 meter. Mijn lengte zorgt ervoor dat mensen de neiging hebben om mij voor de grap of zelfs als standaard begroeting op te tillen. Tijdens de lockdown gebeurde dit niet, maar met de versoepelingen komt er weer meer sociaal verkeer en overkomt het mij ook telkens weer. Ik vind het moeilijk om er iets van te zeggen, omdat het niet met slechte bedoelingen wordt gedaan. Hoe kan ik het beste duidelijk maken dat ik liever op de grond blijf staan in plaats van als een peuter te worden opgetild?
Ze tillen me op!
Beste Ze tillen me op,
Heel vervelend dat mensen denken dat het leuk is om u zo te behandelen. Dat ze niets kwalijks in de zin hebben doet niet ter zake. U hebt geen behoefte aan dergelijke grapjes of jolige begroetingen – dat is waar het hier om gaat. U bent geen klein kind en bovendien willen kleine kinderen ook niet door Jan en alleman worden opgetild. De enige manier om hier een eind aan te maken is om uw wil duidelijk kenbaar te maken. Zodra iemand zijn handen om uw middel slaat en begint aan een opwaartse beweging, moet u zeggen: ‘Alsjeblieft, til me niet op!’ U kunt er desnoods bij kreunen of op een defensieve manier voorover buigen, zodat degene die op het punt staat u op te tillen geschrokken achteruit deinst. Geef dan een toelichting zonder erbij te glimlachen: ‘Ik. Wil. Niet. Worden. Opgetild! Nu niet en nooit niet!’ Mensen die u aldus toespreekt krijgen in de gaten dat het u menens is en zullen het uit hun hoofd laten om zich nog eens aan een tilexercitie te wagen.
Roep hard “Blijf van me af! Ik wil niet dat je aan me zit!”. Dat is soms helaas de enige manier om tot mensen te laten doordringen dat ze over je grenzen gaan, omdat er ook consequenties aan zitten: iedereen zal ze aan staren met een blik van “waarom zit jij aan dat meisje?”. Doen ze het toch, vecht je dan los. Het is onzin om “alsjeblieft’ te zeggen, mensen moeten gewoon leren om van een ander af te blijven. #metoo
Niet het kindvrouwtje uithangen hoor. Niet vragen om alsjeblieft niet opgetild te worden, maar stellen dat het onfatsoenlijk is om je medemensen zomaar op te tillen. Bij protest dus duidelijk: Nee, dat is /niet/ leuk.
Ik denk trouwens dat het tegenwoordig onder aanranding zou kunnen vallen: ze zitten met fysieke overmacht aan iemand op een intieme en vernederende manier, terwijl er aangegeven is dat het ongewenst is.
Toen ik ongeveer die leeftijd had, was ik 180 cm lang maar wel heel erg dun en ‘fragiel’ en ik stond erom bekend dat ik niet boos durfde te worden bij geintjes.
Ik ben toen op feestjes ook vaak opgetild, of als ze me aan de kant wilden hebben, dan werd ik opgepakt als een soort kastje en ergens anders heen gedragen, ook als ik vroeg om dit niet te doen.
Afhankelijk van waar ze je oppakken (middel) kan het handig zijn om direct (zonder agressie) hun losse kleding vast te pakken, bij de kraag of voorop hun T-shirt.
Alsof je je balans probeert te houden, door je aan hun kleding vast te grijpen
Meestal schrikken mensen hiervan en laten direct los.
Ik heb ook wel eens gehad dat iemand me bij de armen pakte en optilde, toen gooide ik me naar voren, dan raakt de persoon uit balans en laat je los.
In het ergste geval, als dat niet werkt, riep ik “Oh help ik ga vallen hoor” en zwaaide ik mijn benen heen en weer waarbij ik heel per ongeluk middenin het kruis van de drager schopte.
Dat is een noodoplossing maar wel bijzonder effectief.
Natuurlijk is de directe aanpak van Beatrijs wel wat assertiever dan mijn suggesties. :)
Ik heb heel hartelijk moeten lachen om de suggesties van Lilith. Lijken me heel effectief!
Beste brievenschrijfster, dat jij het niet prettig vindt, is genoeg reden dat het moet stoppen. Het is jouw lichaam.
Ik hoop dat de tips die je al hebt gekregen, genoeg zijn.
Zelf heb ik onlangs meegegaan aan een Stay Away cursus. Dat is een tak van Krav Maga, een zelfverdedigingssysteem uit Isreal.
Stay Away is speciaal toegespitst op situaties waar meisjes en vrouwen in terecht kunnen komen. Als iemand tegen je zin aan je zit, dan is meestal een afwerende houding, duidelijk zeggen ‘Blijf van me af, dit wil ik niet!’ met een strakke blik genoeg.
Je hoeft zeker geen ‘alsjeblieft’ te zeggen, er is al over je grens gegaan.
Als iemand ondanks een duidelijk ‘nee’ toch doorgaat, dan zijn er andere oplossingen…
Zoals van je afslaan. In dit geval hopelijk niet nodig, maar de cursus geeft je sowieso veel zelfvertrouwen.
Ik ben me zelf veel beter bewust van mijn grenzen en kan die ook makkelijk aangeven.
Veel succes gewenst
Ik ben ook klein van stuk, ik word niet opgetild, maar altijd zonder enige aanleiding de opmerking krijgen: ” wat ben jij klein”. Ik vind persoonlijk erg onbeleefd, ik heb ze niet gevraagd. Veel mensen zeggen dat zij mij niet willen kwetsen en dat het normaal is over de lengte van iemand te hebben. Is dat waar? Ik kom namelijk uit een ander land, en daar is onbeleefd over de lichaamskenmerken van iemand anders te hebben, zeker als jij die niet kent. Tenzij natuurlijk als het om een compliment gaat.