Beste Beatrijs,
Mijn beste vriendin is onlangs getrouwd met een man die ik niet kan uitstaan. Telkens als ik hem zie, moet hij een vervelende opmerking maken over iets wat bij mijn principes, persoonlijkheid of keuzes hoort. Ik reageer er dan niet op, maar eigenlijk wil ik weg, zodra hij in mijn buurt komt. Mijn eigen man vindt hem ook vreselijk. Laatst had mijn vriendin ons uitgenodigd om te komen barbecueën bij hen. Dat hebben we gedaan, maar we willen hen absoluut niet bij ons thuis vragen. Ik ben bang dat ik op een gegeven moment ontplof en echt ruzie met hem krijg en dat dit de relatie met mijn beste vriendin onder druk zal zetten. Ik heb minder zin om bij mijn beste vriendin langs te gaan, omdat hij daar ook zit.
Wat moet ik doen? Kan ik mijn irritatie kenbaar maken aan mijn vriendin? Moet ik het maar gewoon slikken en proberen het contact met haar man zo veel mogelijk te vermijden? Ben ik zelfs verplicht om hen als koppel terug uit te nodigen?
Ik kan die man niet uitstaan!
Beste Ik kan die man niet uitstaan,
Nee, u bent niet verplicht dit stel uit te nodigen voor een tegenbezoek. U vindt de man van uw vriendin niet prettig in de omgang, dus u hoeft geen beste vrienden met hem te worden, en u hoeft ook niet als stel een viertallenvriendschap met elkaar op te bouwen met etentjes over en weer.
Wat u wel altijd moet doen is, als er feestje of uitgebreidere borrel is bij u thuis, uw vriendin plus man uitnodigen. Als u eens zoiets organiseert (een verjaardagsfeestje of zo), kan de uitnodiging aan uw vriendin met haar man gelden als tegenbezoek voor hun eerdere barbecue.
Verder raad ik u aan om de vriendschap te beperken tot contact met uw beste vriendin. Dus zonder haar man en voor de symmetrie ook zonder uw man. U spreekt af en toe af om samen iets buiten de deur te doen. U kunt beter niet ongevraagd kritiek uitoefenen tegen uw vriendin over haar man. Dat is zinloos, want ze is met hem getrouwd en ze kan er toch niets aan verhelpen. Als ze zelf vraagt naar uw gevoel over haar man, kunt u zeggen dat hij en u elkaar niet goed liggen. Houd het algemeen en bespaar haar de details. Als ze een gezellig avondje met z’n vieren voorstelt, zegt u dat u het leuker vindt om haar alleen te spreken, omdat u niet zo dol bent op viertallen-avondjes. Het zal haar niet ontgaan dat u niet erg gecharmeerd bent van haar man, maar het uitspellen van uw antipathie is slecht voor uw vriendschap, dus vermijd dat.
Het is onvermijdelijk dat deze vriendschap gaat verwateren. De vriendin alleen uitnodigen kan een keer, maar niet keer op keer. Het smoesje dat je niet zo dol bent op viertallen-avondjes, zal geen stand houden als je andere vrienden wél uitnodigt voor etentjes of avondjes thuis. En natuurlijk komt die vriendin dat te weten. Welk smoesje je ook gebruikt om haar man buiten de deur te houden, die vriendin voelt heus wel dat haar partner niet “gewenst” is. En dat gaat wringen en op den duur komt vriendin ook niet meer alleen, of gaat niet meer alleen mee lunchen. Het resultaat zal zijn dat het verwatert tot vluchtige ontmoetingen en het Kerstkaartje uit beleefdheid.
De vriendschap hoeft niet te verwateren. Ik heb meerdere vriendinnen waarmee ik afspreek zonder partners. Niet omdat ze elkaar niet mogen, wel omdat we het leuk vinden op deze manier af te spreken. We spreken elkaar thuis als de partners er niet zijn of wij spreken af op een locatie. Of wij spreken wel thuis af, maar dan is de partner ergens anders, dan zit ik met vriendin bijvoorbeeld in de tuin. Gewoon, omdat de mannen er helemaal geen behoefte aan hebben erbij te zitten. Op één of andere manier gaat dat vanzelf, ook bij de vriendinnen thuis. De afspraak is immers ook niet met hem gemaakt.
Er zijn 3 (of 4 als u uw man ook meetelt) mensen betrokken. Herkenbare situatie maar dan met een geliefde zus. Jarenlang pogingen, moeite gedaan om de echtgenoot te accepteren. En ik zag ook, met enige moeite, dat de vervelende echtgenoot probeerde om op zijn manier, het contact te houden. Het lukte gewoon niet. Zus ongelukkig met de situatie, ik ook. Deze man is en blijft een onuitstaanbaar figuur voor mij. Altijd een hatelijkheid van hem uit onverwachte hoek. Hij neemt een veel te grote plaats in.
Achteraf, denk ik nu, had ik hem beleefd op afstand moeten houden. Niet alleen in praktisch zin. Vooral bij jezelf de irritatie klein houden.
En ik zou er wel met mijn vriendin over praten. Niet in beschuldigende zin naar de echtgenoot. Serieus overleggen met haar hoe jullie samen deze narigheid aankunnen. Sommige mensen kunnen niet goed met elkaar. Vanuit die acceptatie praten.
Het contact met mijn zus is totaal verwaterd. En dat doet ons allebei veel verdriet.
Sterkte!