Beste Beatrijs,
Via het internet probeer ik contacten te leggen met vrouwen in de hoop op die manier de ware te vinden. De datingsites die daarin bemiddelen garanderen absolute anonimiteit bij het leggen van een eerste voorzichtig contact langs digitale weg. Zo’n bureau selecteert door middel van tests welke gegadigden er eventueel voor jou ‘in de ruif’ zitten. Het is me nu al een aantal keren overkomen dat er op een teken van interesse van mijn kant aan zo’n gegadigde, soms vergezeld van mijn foto’s, iedere reactie uitblijft. Geen boeh of bah, niets! Men gaat volledig schuil achter de digitale anonimiteit. En dit terwijl ik zelf met spanning zit te wachten op een reactie op mijn vragen, of op z’n minst een teken dat men niet geïnteresseerd is. Wordt het niet eens tijd dat men ook bij het digitale verkeer fatsoensregels naleeft en dat men op z’n minst de beleefdheid opbrengt, wanneer er serieuze vragen worden gesteld, om te antwoorden, hetzij positief, hetzij negatief?
Geen digitaal fatsoen!
Beste Geen digitaal,
De wereld van het internetdaten is hard. De inzet is hoog, de kwetsbaarheden groot, en links en rechts vallen er aan de lopende band gewonden. Dat is niet typisch voor internetdaten trouwens. In voorheen de wereld der contactadvertenties en van brieven onder nummer en bij de relatiebemiddelingsbureaus ging het er al even hard aan toe. Dat komt doordat betrokkenen werken met het concept van de ‘klik’ die gevoeld moet worden of de ‘vonk’ die moet overspringen. Wordt zoiets niet ervaren, dan zien ze het nut niet van verdere verkenningen.
U beklaagt zich erover dat mensen in wie u zich geïnteresseerd betoont niet de moeite nemen om te reageren. Zelfs een afwijzend mailtje kan er niet van af. Worden hier beleefdheidsregels geschonden? Ik denk het niet. Als de vrouwen nieuwsgierig worden na het lezen van uw e-mailtje, dan mailen ze heus wel terug. Als ze niet antwoorden, kan dit maar één ding betekenen: ze zien niets in u! Het hoeft voor hen niet! Ze kunnen hun tijd wel beter besteden! Ze hebben interessantere opties tot hun beschikking, aan wie ze de voorkeur geven boven u.
Dit is een keiharde boodschap. Zo hard, dat mensen ervoor terugdeinzen om dit op te tikken en op send te drukken. ‘Als ik niet terugmail,’ zo redeneren ze, ‘dan komt de boodschap ook wel over.’ En dat is zeker waar. U wint er niets bij als mensen de moeite nemen om u met zoveel woorden mee te delen dat ze u niet moeten, ook al zetten ze er voor de vorm excuses bij. Mensen zijn niet nu eenmaal verplicht om te reageren op avances van onbekenden, of die onbekenden nu op internet opereren of daarbuiten. Als er zo weinig vrouwen reageren op uw openingszetten, moet u zich afvragen of u uw pijlen wel op de geschikte vrouwen richt (zijn ze bijvoorbeeld niet veel te jong?) Een andere mogelijkheid is dat uw teksten niet uitnodigend genoeg zijn. Het is beter in zo’n mailtje iets lichtvoetigs over uzelf te vertellen, dan de ander meteen aan een kruisverhoor te onderwerpen met serieuze vragen.
0 reacties
Blijf op de hoogte, abonneer je op de RSS feed voor reacties op dit artikel.