Beste Beatrijs,
Mijn vriend en ik hebben ruim twee jaar een relatie. We wonen niet samen, maar brengen veel vrije tijd samen door. Hij heeft een beste vriendin, om wie ik weinig geef. Ik kan koffie met haar drinken en dat is het wel zo’n beetje. Ze was gewend om bij mijn vriend te blijven slapen na een avondje bezoek (ze woont paar straten verder). Ze ligt dan bij hem in bed, wanneer ze geen zin hebben het logeerbed op te maken. Toen ik daar bezwaar tegen maakte, vond mijn vriend dat onzin, want ‘er gebeurt toch niets en zo deden ze dat al jaren.’ Hij beschuldigde mij van jaloezie, toen ik zei dat ik niet begreep waarom ze niet in haar eigen huis kon slapen. Uiteindelijk heeft hij onder protest een eind aan deze routine gemaakt, wat de vriendin mij heel kwalijk heeft genomen.
Een ander punt van ongenoegen is dat de vriendin regelmatig langskomt om de zonnebank te gebruiken en uitgebreid in bad te gaan, want ‘dat doet ze ook al jaren.’ Toen ik laatst bleef thuiswerken in het huis van mijn vriend, stond ze ineens in de kamer: ze kwam zonnen en in bad (benen scheren, nagels lakken enzovoort). Ik ben toen vertrokken. Mijn vriend is superlief voor me, maar dit voelt ergens niet goed. Doe ik nu moeilijk?
Een lastige driehoek
Beste Een lastige driehoek,
De beste vriendin van uw geliefde was gewend om in zijn bed te blijven slapen, weliswaar zonder hanky panky, maar toch. Ze heeft een sleutel van zijn huis en verschaft zich bij afwezigheid van haar vriend toegang om gebruik te maken van de voorzieningen. Dit is voor een goede vriendschap een extreem intieme omgang. Eigenlijk bevindt u zich in een ménage à trois, waarbij u eerste rechten heeft op een plaats in het bed van uw geliefde, maar als het aan hem en zijn beste vriendin ligt, neemt de vriendin die plaats in beslag, als u eens een nachtje in uw eigen huis doorbrengt.
Het komt erop neer dat zijn beste vriendin alle sociaal-emotionele en gezelligheidsbehoeften van uw geliefde vervult, behalve seks. Pas dan komt u in beeld. Uw geliefde is zo vertrouwd met zijn beste vriendin dat alles wat hem toebehoort naar believen door haar gebruikt mag worden. Elk bezwaar wat u tegen deze gang van zaken inbrengt komt op het conto van jaloezie terecht. In deze haremachtige situatie is niet eens duidelijk of u Vrouw 1 of Vrouw 2 bent. Het lijkt dubieus dat u erin kunt slagen om de vriendin van haar ereplaats te verdrijven. Zelfs als het u zou lukken, krijgt u ongetwijfeld te maken met verongelijkte gevoelens van uw geliefde die zal vinden dat hij zich voor u opgeofferd heeft. Met zo’n Pyrrhusoverwinning schiet u niet op. Houd de relatie voor gezien. De bovenste beste vriendschap van deze twee biedt geen plaats voor u.
Hoewel het heel jammer is, ben ik het er helemaal mee eens dat dit nergens heen gaat.
Ik ben in een soortgelijke situatie zowel de liefdes-vriendin als de nagel-lakkende-vriendin geweest.
Toen ik de beste-vriendin was heb ik netjes afstand genomen als er een liefdes-vriendin in het spel was. En als het uit ging, dan was ik er weer.
Na 3 jaar werd ik toen ‘de liefdes-vriendin’ en toen liet hij ineens andere meisjes in het bed slapen, als ik er niet was.
Die ook, inderdaad, twee straten verderop woonden. En als ik dan jaloers werd, dan was ik een ‘mooie vriendschap’ aan het verpesten.
Later hebben ze gezoend en dat was ‘perongeluk.’ Je verdient iemand die jou op de eerste plek zet, samen met zichzelf.
Een goed advies van Beatrijs, maar het lijkt ;mij nuttig om de vriend duidelijk te maken dat het te intieme karakter van zijn vriendschap het struikelblok is en dat hij niet kan verwachten dat een zichzelf respecterende vrouw dat gaat accepteren => Dus dat hij ook in een toekomstige relatie met een andere dame hier problemen mee gaat krijgen.
Ik ben het helemaal met Beatrijs eens. Zelf had ik een beste vriendin en wij sliepen ook wel eens bij elkaar (zonder sex), zagen elkaar dagelijks, ondernamen sociale activiteiten die je normaal alleen met een partner zou doen. Daar was niks mis mee want we waren beide single en voorzagen zo in een bepaalde behoefte die we beiden hadden.
Maar op het moment dat ik verliefd werd en een relatie kreeg ben ik daar mee gestopt. Natuurlijk was dat best een beetje pijnlijk maar ik dacht: zou ik zoiets van mijn nieuwe geliefde accepteren? Het antwoord is uiteraard: nee.
Ik heb nog steeds goed contact met die ‘beste vriendin’ en zij snapt het allemaal, ik had het ook gesnapt als zij een man had ontmoet. Zo gaat het leven. Punt is uiteindelijk dat je loyaliteit bij je partner moet liggen. Dat heeft niks met jaloezie te maken.
Mijn partner mag die vriendin en weet dat we een bijzondere band hadden, ze respecteert dat maar weet ook dat ik er onvoorwaardelijk voor haar ben.
Het antwoord van Marc maakt veel duidelijk. Eigenlijk mocht je verwachten dat de ‘vriendin’ uit zichzelf was gestopt met deze ‘uitjes’ bij haar vriend. Het is een gemis dat zij dit niet aanvoelt. Wat als uw relatie aan blijft en u bij uw vriend intrekt enzovoort, wanneer gaat het dan stoppen?