Beste Beatrijs,
Mijn vrouw luistert graag podcasts. Ze heeft alleen de gewoonte om het geluid direct uit haar telefoon te laten komen zonder koptelefoontje. Dat geeft een heel schel geluid op een vervelende, hoge toonhoogte. Alsof er een mug om mij heen zweeft. Ik gun mijn vrouw natuurlijk haar luisterplezier, dus ik heb een mobiele bluetooth speaker cadeau gegeven en thuis alles zo ingesteld dat ze podcasts met één druk op de knop via wifi kan afspelen op de normale speakers. Ik volg die programma’s niet, maar het geluid is dan tenminste op een normale toonhoogte. Soms gebruikt mijn vrouw de speaker. Maar vaak komt het geluid toch uit haar telefoon. Dat vindt ze het makkelijkst. Ik heb al diverse keren met haar besproken dat ik hier last van heb. Ze belooft elke keer beterschap, maar blijft hardnekkig terugvallen op haar telefoon. Moet ik dit accepteren of is het redelijk dat mijn vrouw meer rekening met mij(n oren) houdt?
Niet om aan te horen
Beste Niet om aan te horen,
Het lijkt me absoluut redelijk dat uw vrouw rekening houdt met de overlast die u ervaart van haar podcasts. U hebt nota bene een hele mobiele bluetooth speaker voor haar geïnstalleerd. Zij zou u zeker tegemoet moeten komen door ofwel de podcast via oortjes tot zich te nemen (dan hebt u helemaal nergens last van) ofwel die speaker te gebruiken. Zeg gewoon elke keer als zij het geluid via haar telefoon laat komen dat u dit geluid onverdraaglijk vindt. Als u consequent elke keer onmiddellijk aan de bel trekt, zal zij het op een gegeven moment toch wel uit zichzelf goed doen.
Ik begrijp de brievenschrijver helemaal. In de trein vind ik bijvoorbeeld geluid uit mobieltjes heel vervelend. Qua decibellen is het niet eens heel hard. Een live gesprek in de trein is op een of andere manier veel minder storend. Helaas is het ervaren van geluid heel subjectief dus het voelt wat gek om er wat van te zeggen. En soms wil je niet in de stiltecoupé zitten om diverse redenen.
Het is heel onaardig van deze vrouw om geen rekening te houden met haar man en ik vraag me dan ook af of er niet iets anders achter zit. Gezien de moeite die hij zich voor haar getroost heeft om een speaker te organiseren kan het haar toch onmogelijk zijn ontgaan dat het hem echt vreselijk stoort. Mij stoort het geluid dat uit een telefoon komt ook heel erg. Maar het doet er niet toe waar het over gaat, als iemand last heeft van je gedrag dan doe je daar wat aan als dat mogelijk is. En al helemaal als het iemand is van wie je houdt.
@Ton – ” Een live gesprek in de trein is op een of andere manier veel minder storend” De oorzaak ervan is eenvoudig: een telefoongesprek in de trein, of elders in het openbaar, is meestal aanzienlijk luider dan hetzelfde gesprek live. Denk zeker 10 dB. Telefonerende mensen denken onbewust dat de gesprekspartner ver weg is en praten dus veel luider dan nodig. Zeker 2-3 keer luider dan nodig. En altijd dus onnodig genant en ergerlijk voor de omgeving. Is grappig want onbegrijpelijk dat zo weinigen dat doorhebben, inclusief zelfbewuste hoog opgeleiden in de trein, na decennia intensief iPhone/Nokia/Blackberry gebruik, zelf bellend, of ergerend aan medepasagiers. Je ziet het pas als je het doorhebt. Ik tik een bellende medereiziger wel eens discreet op de schouder en fluister dat hij niet hoeft te schreeuwen, zelfs kan fluisteren met de gesprekspartner, en dat ie dan net zo goed verstaan wordt. Ze zijn stuped fait, sommigen bedanken me zelfs tijdens hun telefoongesprek. Want ze beseffen dan pas hoe absurd groot het verschil is, hoe luid ze zitten te tettteren te midden van anderen. En hoe onnodig ook. Wat een opluchting. Ik gun de vrouw van de brievenschrijver ook zo’n bevrijdende schaamte-ervaring. Dat werkt natuurlijk beter dan de ‘er consequent wat van zeggen’-strategie van Beatrijs, dat is tegen dovemans oren. Echter ik zie in dit geval ook geen andere oplossing, wellicht zelf een deuntje van Metallica opzetten (“Kill ‘m all”) of Rene Froger wellicht? Voel mee met de briefschrijver.
Ik vind u al heel lief dat u een bluetooth speaker voor haar hebt geïnstalleerd, want nu moet u het alsnog aanhoren terwijl u het zelf niet volgt. Ik had haar een set airpods cadeau gedaan, ga maar lekker in je eentje luisteren.
Maar goed, het probleem is dat u al heel vaak hebt aangegeven dat het u stoort, en dat dit haar niet voldoende lijkt te interesseren om haar gedrag aan te passen. Als ze dit werkelijk steeds vergeet zijn er twee mogelijkheden: er is iets ernstig mis met haar geheugen, of het interesseert haar niet genoeg dat u er last van heeft om het te onthouden. Tijd voor een gesprek, niet over het geluid an sich, maar over het feit dat ze zich niets aantrekt van het feit dat ze u hindert met haar gedrag.