Vakantiedwang

Beatrijs Ritsema

Het is dat we nu de eerste drie weken van juli regen en onbehaaglijke temperaturen meemaken, maar ondanks deze meevaller erger ik me wild aan het late tijdstip waarop de basisscholen vakantie krijgen. Het noorden van het land plus Amsterdam draait dit jaar, net als het vorige en het volgende jaar, de late ploegendienst, wat betekent dat de scholen pas op 21 juli hun poorten sluiten. Het midden en het zuiden zijn al twee, respectievelijk drie weken vrij, en die kinderen zullen dus binnenkort hun schoolrugzakjes weer moeten omgorden, als hier eindelijk het zonnetje doorbreekt.

De vakantiespreiding is iets typisch Nederlands. Ze is ingesteld met de regelzuchtige gedachte dat het handig is om stromen vakantiegangers te kanaliseren. Iedereen om de beurt, dan lopen we elkaar niet voor de voeten en kan iedereen genieten van rust op de begeerde vakantieplek. Rust? In het hoogseizoen? Vanaf half juni tot begin september is heel Europa zich aan het verplaatsen naar de vakantiebestemming en weer terug. De autosnelwegen en vliegvelden vertonen permanente files. De hele zomer lang kun je anderhalf uur in de rij wachten tot je een voet mag zetten in het Uffizi van Florence. Hotels, huisjes en campings in populaire oorden als Venetië, Griekse eilanden, Spaanse kust, zijn allemaal maandenlang propvol en vereisen tijdige reservering, liefst in januari al. Wie een bezoekje wil brengen aan de antieke theaters in de Provence of op z'n gemak de bezienswaardigheden van Barcelona wil bekijken, moet in november gaan, als het kil en mistig is. Dan is er een kansje dat je iets te zien krijgt.

De Nederlandse vakantiespreiding is als een beek die tijdelijk afgedamd wordt om een enorme woest stromende rivier te ontlasten. De rivier merkt er niets van en de beek wordt alleen maar nodeloos ingeperkt. In de rest van het schooljaar is de vakantiespreiding ook een zinloos obstakel. Behalve de Kerstvakantie vallen alle korte schoolvakanties voor de drie zones van het land in verschillende periodes. Ongetwijfeld met de bedoeling om een run op de binnenlandse vakantiehuisjes te spreiden. Alsof die ertoe doen. Mensen gebruiken de korte vakanties voor bliksemreisjes naar het buitenland. Een weekje Madagascar of naar de Caraiben in de meivakantie, een paar dagen Costa del Sol of een driedaags verblijf in Euro-Disney in de herfstvakantie, skiën in de krokusvakantie.

De suckers die thuisblijven, bijvoorbeeld omdat ze geen geld hebben voor extra reisjes of omdat ze geen vrij kunnen nemen van hun werk, of omdat ze één uitputtende buitenlandse gezinsvakantie per jaar eigenlijk wel genoeg vinden, proberen dan iets anders te verzinnen voor hun kinderen om de tijd stuk te slaan. Al hun vriendjes van school en uit de straat zitten op de Azoren, dus wat ligt er meer voor de hand dan een logeerpartijtje te organiseren met familieleden elders in het land. Gezellig en nog goedkoop ook. Maar nee hoor, de neefjes en de nichtjes uit het zuiden of het midden des lands zitten in die week gewoon op school en krijgen pas vrij als de vakantie voor je eigen kinderen weer is afgelopen. Nooit kan er iets over en weer geregeld en uitgewisseld worden, want de vakantieschema's corresponderen niet. En dat alleen maar om een maximale bezettingsgraad te garanderen voor miezerige vakantiehuisjes op de Mookerhei, waar je buiten hoogzomer sowieso zit te verkommeren in de druipende natuur. Dan kunnen de kinderen nog beter thuis ruzie zitten te maken.

Er is een wildgroei van korte vakanties vooral in de tweede helft van het schooljaar. Werkende ouders worden er gek van. Tegelijk is de zomervakantie te kort om te garanderen dat de weinige warm-weerperiodes die ons land kent ook aan alle kinderen ten goede komen. Met een beetje pech brengt de helft van de kinderen de toevalshittegolf op school door in plaats van vrij te zijn. De zomerschoolvakantie zou ten minste acht weken moeten beslaan van 1 juli tot 1 september. Dan kan ook meteen de bezem door die ellendige minivakanties. Wat overblijft kan voor het hele land gelijkgeschakeld worden. De Seychellen-gangers zullen daar geen hinder van ondervinden en de thuisblijvers kunnen elkaar amuseren.