Dochter helpt niet mee in huishouden

Beste Beatrijs,

Sinds vier jaar ben ik (man, 58) co-ouder van mijn nu 14-jarige dochter. Ze is de halve week bij mij en de andere halve week bij haar moeder die om de hoek woont. Mijn dochter dekt de tafel en ruimt af, en doet af en toe een boodschap. Sinds begin dit jaar heb ik een chronische spierziekte, waardoor ik mijn armen veel minder goed kan gebruiken. Koken, de afwasmachine in- en uitruimen, boodschappen doen, de was doen, enzovoort vergen veel meer tijd en energie dan tevoren. Soms vraag ik mijn dochter om me te helpen om de afwasmachine in te ruimen, of iets naar boven te dragen, maar het gebeurt moeizaam. Mijn dilemma is dat ik haar niet te veel taken wil voorleggen, maar anderzijds ook wel vind dat ze soms wat meer kan bijspringen. Maar wat is redelijk? En hoe pak ik het aan? De boodschappen laat ik al bezorgen en ik heb een hulp voor het schoonmaakwerk. Ik heb uitgelegd wat mijn makke is en ik probeer er over te praten.

Mijn dochter werkt niet mee

Beste Mijn dochter werkt niet,

Ik denk dat uw dochter het moeilijk te aanvaarden vindt dat u een serieuze, chronische ziekte hebt. Een veertienjarige ziet haar of zijn ouders bij voorkeur als sterk en machtig. Anders heeft het ook geen zin om je tegen hen af te zetten. Te beroerd zijn om een vinger uit te steken is een uitdrukking van onafhankelijkheid bevechten. Zo van: ‘Jij wil dat ik de aardappels schil? Mooi niet, ik ben nu even met wat anders bezig, bekijk het maar.’ Door zich zo op te stellen houdt zij de illusie in stand dat haar vader helemaal niet ziek en zwak is. Dat die klusjes u echt moeilijk vallen vindt zij te bedreigend om over na te denken.

Allemaal begrijpelijk, maar het wordt voor uw dochter toch tijd om uit haar niets-aan-de-hand-droom te ontwaken. En afgezien van de bijzondere omstandigheden van uw ziekte, is het hoe dan ook goed als kinderen meewerken in het huishouden. Mensen die met elkaar onder een dak wonen delen de verantwoordelijkheid voor het algemeen belang, kinderen niet uitgezonderd. Het aandeel van uw dochter in uw mini-huishoudinkje van drie dagen per week zal moeten toenemen. Ze zal zich meer moeten inzetten dan voor uw ziekte nodig was, mogelijk meer dan bij haar moeder of meer dan andere veertienjarigen in andere gezinnen. Er zit niets anders op. U schrijft dat u er met haar over gepraat hebt, en ik concludeer: blijkbaar niet voldoende. Uw dochter is er niet van doordrongen dat u pijn hebt en dat bepaalde handelingen u zwaar vallen. Vertel haar dit dan nog maar een keer, met meer nadruk en met meer details. Zeg dat u niet zielig wil doen, maar dat ze toch zal moeten meewerken, wilt u haar nog met plezier over de vloer hebben. Stel in overleg een lijstje op van werkzaamheden die ze voortaan automatisch zou moeten doen, zonder dat u er elke keer om hoeft te vragen. Het is voor kinderen (voor iedereen trouwens) prettiger om een vast takenpakket te hebben dat ze op een zelfgekozen tijdstip kunnen uitvoeren, dan voortdurend op afroep beschikbaar te moeten zijn.