Kerstmis

Het is weer achter de rug.

Je wist dat het een uitputtingsslag zou zijn, maar je probeerde er niet al te veel over te denken. Tenslotte heeft het ook weinig zin om je precies voor te stellen hoe het gaat tijdens een bevalling. Als het eenmaal zo ver is, dan zie je wel weer. Het verschil is natuurlijk wel dat een bevalling meestal binnen een half etmaal geklaard is, terwijl dit Kerst-moratorium zich uistrekte over 72 uur. En als je Kerstavond meerekent, waar je protocollair nauwelijks onderuit komt, dan zit je zelfs op 88 uur.

88 uur vrede en welbehagen. Een kille woede maakte zich van je meester, terwijl je over de beijzelde straten glibberde met een mud aardappels, tien pakken melk en vijf kilo sinaasappels.

Drie dagen lang oud brood.

Drie dagen lang geen post.

Drie dagen lang veroordeeld tot gezelligheid.

Het gekke is dat je kinderen je het liefst zijn van de hele wereld. Toch ben je altijd blij als ze in bed liggen of op school zitten. Zo, die zijn tenminste voor een paar uur onder de pannen. Die kinderen dragen geen schuld voor het bestaan van een 88-urig Kerstmoratorium. Het zou dan ook geen pas geven je eigen gevoel van dreigend onbehagen op hen over te dragen.

Je zou gewoon je beste beentje voorzetten.

Kom jongens, we maken er een gezellig Kerstreces van!