Beste Beatrijs,
In deze benarde tijden heb ik meer aandacht voor mijn bejaarde buren. Vanochtend op weg naar de supermarkt besloot ik aan te bellen met de vraag of ik nog iets kon meenemen aan boodschappen. Dit was inderdaad het geval. Bij het afgeven van de boodschap en de bon à 13,70 euro duwde de buurvrouw mij een briefje van twintig euro in de hand en wilde geen wisselgeld. Toen ik protesteerde, reageerde zij licht geïrriteerd. Ik wilde haar niet voor het hoofd stoten en heb het aangenomen, maar ik voel me hier bezwaard onder. Wat is uw mening in deze?
Boodschappen
Beste Boodschappen,
Heel aardig van u om boodschappen mee te nemen voor uw buurvrouw. Maar ze hoeft natuurlijk niet te betalen voor uw vriendelijke gebaar. U verricht een simpele burendienst. Bespreek dit met uw buurvrouw en zeg dat het voor u een kleine moeite is om wat extra spullen mee te nemen. Maak afspraken met haar hoe dit het best aangepakt kan worden. Bijvoorbeeld: zij geeft u een lijstje met artikelen die ze nodig heeft, u bewaart de bonnetjes en zij maakt op een gegeven moment het totaalbedrag aan u over. Dat scheelt gehannes met contant geld. Druk haar op het hart dat u niet betaald wil worden voor uw burendienst, alleen voor de spullen die u voor haar aanschaft.
Omdat ik zelf een “oudere” ben wil ik toch even reageren.
Ik begrijp de briefschrijfster volledig en heb alle lof voor haar attente gedrag.
Ik zou er echter geen drama van maken dat de buurvrouw er op staat om haar een extraatje toe te stoppen voor de bewezen dienst.
Als ze het niet kan missen zal ze het niet doen en op die manier wil ze haar dank / erkentelijkheid uitdrukken. Bovendien geeft het haar niet het gevoel dat ze nou verplicht is tot een wederdienst. “Jij hebt iets voor mij gedaan, ik heb je daarvoor bedankt en iets extra gegeven, dus er zijn geen verplichtingen ontstaan.”
Het doet niets af aan de goede daad maar de buurvrouw behoudt wel haar gevoel van zelfstandigheid op deze manier.